سلام آقاي محامي
منو فكر نكنم يادتون باشه.
من همون كسيم كه يكسال و نيم پيش اين شعر شمارو تو وبلاگش با تغييراتي گذاشته بود و شما لطف كردين و اجازه دادين همونطوري بمونه و البته اون وبلاگ رو بعد از مدتي حذف كردم اما تصميم دارم با اجازتون بازهم اين شعر و تو وبلاگ جديدم با همون تغييرات بنويسم چون همونطور كه قبلا گفتم ازش خاطره دارم.
من بر خلاف اين شخصي كه نظر دادند طرفتون لياقت اين همه عشق رو داره ؟ معتقدم داره يا نداره احساس شما كه به اين قشنگي سروده شما قابل ستايشه و اين شعر با وجود اينكه ممكنه خيلي سطح بالا نباشه (هر چند كه از نظر من نقص خاصي هم نداره ) اما به خصوص توي ابيات آخر كاملا احساس رو منتقل ميكنه و حداقل من كه خيلي خوب ميتونم با اين شعر ارتباط برقرار كنم . يعني بيشتر از بقيه ي شعراتون .
به هر حال براتون آرزوي موفقيت ميكنم و ممنون ميشم اگه اجازه ي نوشتن اين شعر رو با همون تغييرات خاطره انگيز بهم بدين.
سپاسگذارم
و خداحافظي
